Hagfræðingar eru oft lélegir spámenn...

Hagfræðingar eru frægir fyrir að eiga mjög erfitt með gera sér grein fyrir hvenær samdráttur hafi hafist hvað þá að geta spá fyrir um hann.  Þegar síðasta samdráttarskeiðið hófst í Bandaríkjunum töldu t.d. 90% hagfræðinga að það væri ekki hafið þó það hefði þá varað í 6 mánuði!

Úr fyrirlestri frá Friðriki Eysteins.

Björn blæs á Evrópusambandið sem lausn núna...

af bjorn.is

"Írar og evran

Í breska blaðinu The Daily Telegraph hinn 13. mars segir, að írska ríkisstjórnin kunni að þurfa að rétta írskum bönkum hjálparhönd vegna lækkunar á fasteignaverði í landinu. Ríkisstjórnin virðist ekki hafa nein ráð til að stöðva alvarlega, efnahagslega niðursveiflu. Tímabundin þjóðnýting á bönkum kunni að verða þrautalendingin.

Morgan Kelly, prófessor við University College í Dyflinni, segir ríkisstjórnina næstum úrræðalausa til að sporna gegn því að niðursveiflan breytist í alvarlegan samdrátt. Hann segir Íra ekki geta gert neitt, sem þjóð mundi venjulega gera við aðstæður sem þessar, þar sem þeir séu hluti evrusvæðisins. Þeir geti ekki lækkað vexti, þeir geti ekki lækkað gengið og þeir hafi miklu minna svigrúm til fjármálalegra aðgerða en fólk ætli. Þeir sitji einfaldlega í súpunni.

Fasteignaverð lækkaði um 7% á Írlandi síðasta ár og heldur áfram að lækka á þessu ári. Atvinnuleysi var 5,2% í febrúar sl. hið mesta í 8 ár. Bankarnir séu bjargar þurfi eins og þeir voru á Norðurlöndunum í byrjun 10. áratugarins, þegar ríkið tók þá í fóstur. Minnt er á, að tveir sænskir bankar voru þjóðnýttir og blásið í þá nýju lífi, áður en þeir voru aftur settir á markað. Svíar hafi þó ekki náð tökum á stjórn eigin peningamála, fyrr en eftir að þeir hættu þátttöku í evrópska gjaldmiðlasamstarfinu (ERM) og tóku peningamálin í eigin hendur.

Í fréttinni er einnig rifjað upp, að síðustu 20 ár hefur verið litið til Írlands sem fyrirmyndar vegna hagvaxtar og efnahagsframfara. Írar eigi þó mest undir viðskiptum í pundum og dollar af öllum evruríkjum og finni því þyngst fyrir áhrifum af síhækkandi gengi evrunnar. Morgan Kelly telur, að Írar hafi tapað 20% af samkeppnishæfni sinni frá því sem hún var, þegar evran kom til sögunnar.

Af umræðum hér á landi um viðbrögð í efnahagsmálum stendur upp úr furðulega mörgum, að eina bjargráðið sé að fara sömu leið og Írar gerðu með aðild að evrusvæðinu. Írar eru eina ESB-þjóðin, sem verður að ganga til þjóðaratkvæðagreiðslu um Lissabon-sáttmála ESB. Af fréttum má ráða, að reiði almennings í garð evrunnar kunni að leiða til þess, að sáttmálanum verði hafnað af Írum. Þar með yrði allt í uppnámi innan ESB.

Á Schengen-fundi í Brussel á dögunum ræddi ég við írskan ráðherra um væntanlega þjóðaratkvæðagreiðslu. Hann sagði, að hún yrði í sumar. Á hinn bóginn hefði endanleg dagsetning ekki verið ákveðin.

Sjá má, að ríkisstjórnin vill draga sem lengst að tilkynna daginn, því að vitað er, að í kosningabaráttunni muni andstæðingar Lissabon-sáttmálans hvaðanæva að úr Evrópu koma til Írlands til að leggja sitt af mörkum til að fella hann.

Undanfarnar vikur hef ég setið tvo Schengen-ráðherrafundi og þar á meðal tekið þátt í tveimur lokuðum, óformlegum umræðum. Ég fullyrði, að Ísland, Noregur og Sviss standa ekki verr að vígi en aðildarríki ESB, ef áhugi er á því að viðra á þessum vettvangi einhver sérgreind hagsmunamál þessara ríkja eða hafa áhrif á ákvarðanir. Ég er einnig þeirrar skoðunar, að unnt sé að vinna skipulegar að því að kynna og ræða íslenska Schengen-hagsmuni við framkvæmdastjórn ESB með núverandi skipan en ef Ísland væri aðili að ESB.

Störf mín á þessum vettvangi síðan 2003, fyrir utan formennsku í Evrópunefndinni, 2004 til 2007, hafa gefið mér einstakt tækifæri til að afla mér haldgóðrar þekkingar á tengslum Íslands og Evrópusambandsins – jafnvel meiri en flestra annarra íslenskra stjórnmálamanna. Með þessa reynslu að baki blæs ég á þau sjónarmið, að með núverandi skipan sé ekki unnt að tryggja íslenska hagsmuni á fullnægjandi hátt gagnvart Evrópusambandinu. Auk þess lít ég á það sem uppgjöf við stjórn íslenskra efnahagsmála að halda, að allur vandi hverfi með því einu að ganga í Evrópusambandið til að komast í eitthvert evruskjól.

Björn Bjarnason,
dómsmálaráðherra"

Margt jákvætt við dýrari olíu...

Þeim mun dýrari sem olía verður, þeim mun meira olíu efficient gera framleiðendur þau tæki og tól sem nota olíu.

Þeim mun dýrari sem Olía verður, verður alltaf meiri logík hjá fjárfestum í að setja mikla peninga í að þróa tækni/finna orku sem getur leyst olíuna af hólmi.

Neikvæðu hliðaráhrifin af því að vera svona háð olíu eru nefnilega gríðarlega dýr.  Án olíu væru færri stríð og utanríkistefna vestrænna ríkja myndi kúvendast. Mið austurlönd myndu hætta að skipta okkur máli í raun, flest stríð eru háð á einn eða annan hátt v/olíu og svo mætti lengi telja.

Því dýrari sem olían verður, erum við því að leggja grunn að mun bjartari framtíð!

Olíuverð á niðurleið

Til hvers lifum við...

Páll Skúlason sagði eitt sinn: 

Til hvers lifum við, hvaða gagn gerum við heiminum ef við vitum ekki hver við sjálf erum?

Þetta á svo sannarlega við fyrirtækjarekstur.  Á tímum líkt og nú skiptir miklu máli að fyrirtæki átti sig á því hvað þau eru, fyrir hvað þau standa...hvert er virðið "(Value Proposition) sem þau bjóða?

Ef þau gera það ekki, til hvers eru þau þá til og hvaða gagn er af þeim?

Töff auglýsing...

Á Ísland að ganga í Evrópusambandið?

Ég komst að þeirri niðurstöðu í lokaritgerð árið 2004 að við ættum ekki að ganga í ESB. (ritgerðina má finna hér)

Margt sem hefur svo sem breyst frá því ég skrifaði hana en ég er enn á sömu skoðum. 

Að ganga inní ESB til að takast á við ólgusjóinn í hagkerfi heimsins (okkar þar með talið) núna er auðvitað algjört rugl.  Lífskoðanir mínar gera það að verkum að Evrópusambandið og þetta sósíalíska bákn sem það byggir á er ekki spennandi.  Hinn innri markaður og fjórfrelsið...frjálst flæði á fólki, vörum, þjónustu og fjármagni er hins vegar mjög spennandi.  En með samning okkar um aðild að Evrópska efnahagssvæðinu erum við núþegar að njóta ávaxta sameinaðar markaðar Evrópu.

Í raun má segja að allt of mikið frétta áreiti og þar af leiðandi engin þolinmæði almennings gerir það að verkum að þrýstingur á inngöngu í ESB er núna mikil...við erum að fara í gegnum aðlögunarskeið sem á eftir að taka á...þá á bara ganga inní ESB til að redda hlutunum!  Það er auðvitða engin redding...og þegar við erum orðin meðlimir að ESB...er erfitt að sjá okkur bakka þaðan aftur nema miklu verr sett en við erum í dag (myndum eflaust tapa EES)

Í stuttu máli, okkur hefur gengið betur er löndum innan ESB...tökum því bara þynnkunni sem er að dynja á okkur núna og slöppum af.  Besta ráðið við þynnku eru heimapantaðar pizzur og video gláp...tökumst núna á við þessa þynnku með sama hætti og slöppum aðeins af!

 

 

London í mars

Skólinn byrjaður á fullu í London, ferlega skemmtilegt að setjast á skólabekk hérna...maður kemst öðruvísi inní samfélagið.  Námið gott...og hardcore marketing.  Sem er gaman.

Ég var að uppgötva snilld podcasta.  Ég búinn að raða inn áhugaverðum pistlum, fréttum ofl i iTunes hjá mér.  Á hverju morgni þegar ég vakna uppfæri ég það...skelli svo iPodinum á mig og fer í tubuna.  Eins og zombie á leiðinni í vinnuna hlusta ég þannig á helstu local og heimsfréttir og pistlahöfundana sem ég fylgist með hverju sinni.  Tæknin er frábær!

Sem gamall útvarpsgaur skil ég reyndar engan veginn af hverju útvarpsstöðvar eru ekki meira að nýta sér þetta gríðarlega magn af hljóð-efni sem er að verða til með þessari sprengju. Þessi dreifileið á hljóði (eins og svo mörg dæmi eru til um með sjónvarp) eru annað dæmi þess hvað þessar hefðbundnu dreifileiðir á afþreyingarefni eru að breytast.  Það skiptir ekki lengur eins miklu máli að eiga FM tíðni sem er rándýrt með tilheyrandi sendum og kostnaði.

- - -

Sem ýtir mér að annarri snilld hér í London.  BT er að gera tilraunir með að bjóða fólki að opna routerana sýna fyrir öðrum BT notendum.  Svo allir sem eru í BT "samfélaginu" geta notað routerana hjá hvor öðrum ókeypis.  Nú er svo komið að maður kemst frítt á internetið með þessari leið á alveg fáránlegum stöðum.  Með svona samfélagi geta Internet fyrirtæki aðgreint sig á þann hátt að hraði og annað sem þeir bjóða skiptir minna máli. Með því að vera í samfélaginu þeirra hefur maður aðgang að fríu WiFi interneti út um allt, og þeim mun fleiri sem taka þátt í samfélaginu þeim mun sniðugra verður að koma nýr inn...með hverjum nýjum...eru fleiri staðir með "frítt" internet.  First mover í þessu á Íslandi vinnur klárlega.  Vodafone vs Síminn.

- - -

Síða sem er snilld. Marginal Revolution, maður verður að heimsækja þessa reglulega:http://www.marginalrevolution.com/

- - -

Ég vann einu sinni ritgerðarsamkeppni í Kanada fyrir ritgerð um Alþjóðavæðingu.  Varð í raun hugfanginn af þessu fyrirbæri eftir það en sem frjálshyggjumaður kemur þetta sterkt við lífskoðanir mínar. Mjög stoltur af ritgerðinni en hún tekur á aðal rökunum fyrir því af hverju mannvinir ættu að berjast fyrir aukinni alþjóðavæðingu með öllum ráðum.  Er að vinna í bók núna eftir Martin Wolf (sem er með reglulegt podcast á ft.com) sem heitir Why Globalisation Works ... brilljant lesning og í raun lykill að framförum í þeim heimshlutum sem sárast þarfnast þeirra!

 

Góðir tímar...

Hellingur af vinum að koma um helgina.  Konan, Beta vinkona okkar og Ásgeir.

Tónleikar í O2 með Alicia Keys á föstudag, í suite sem Glitnir á...einkastúka á besta stað með bar sófa og gleði.  Posh alla leið!

Félagar mínir hjá Dj Magazine eru svo búnir að koma okkur í VIP-ið hjá Ministry of Sound á föst.

Á laug er það afmælið hans Vidda, Westham vs Chelsea um daginn og þorrablót Íslendingafélagsins í London um kvöldið.

...og ég að fara til Glasgow í fyrramálið í eina nótt til að taka þátt í samkomu á vegum ferðaskrifstofa í Skotlandi.  Þessi kvöld enda yfirleitt á því að eldri konurnar sem eru allar uppástrýlaðar og í pelsunum þegar þær mæta...eru farnar að halda sér í barinn sökum ölvunar fyrir miðnætti. Mjög spes! 

Skotar eru margfalt öflugri að brúka bokkuna en við Íslendingar...en eru líka alveg þrælskemmtilegir....en með öllu óskiljanlegir á galeiðunni....hreimurinn er djöfull erfiður, tala nú ekki um þegar tungan fer að þyngjast þegar líður á kvöldið!

Hasar framundan og mikil gleði!

Besta prent auglýsingin á Ímark...Icelandair UK?

Nokkuð stoltur af því að hugmynd/auglýsing fyrir Icelandair í UK sem gerð var fyrir samstarf okkar fyrir Westham United sé tilnefnd sem besta prent auglýsingin á Ímark í ár.

Við erum að gera eitthvað rétt hérna í London greinilega :)

David Ogilvy var snillingur...

Í bókinni sinni Confessions of an Advertising man segir Ogilvy:

 "The consumer is not a moron. She is your wife. Don't insult her intelligence"

Aðrar góðar tilvitnanir í hann:

"You cannot bore people into buying"

"Committees can criticize advertisements, but they cannot create them"

"Compromise has no place in advertising. Whatever you do, go the whole hog"

Time goes by...

Alltaf nóg að gera hér í Lundúnaborg.  Kynningarfundur fyrir skólann síðasta miðvikudagskvöld, fór til Danmerkur á fund á fimmtudaginn en til London á föst. Erum að vinna að econometric módeli til að kortleggja hvernig markaðurinn okkar virkar og bregst við áreiti.  Sennilega áhugaverðasta vinna sem ég hef farið í hvað markaðsmál varða.  Þar sem ég er algjört tölfræði frík finnst mér þetta gríðarlega áhugavert.  

 Jói og Aron komu til mín og eru búnir að vera yfir helgina...vægast sagt búin að vera djamm helgi!

Ministry of Sound á föstudagskvöldið...Klúbbarölt í Clapham í gær en strákarnir eru að fara út á galeiðuna aftur í kvöld...rúmið mitt hefur aldrei átt eins sterkar tilfinningar frá mér.  Get bókstaflega ekki beðið eftir að geta gleymt mér í því.

Fer til Íslands á fimmtudagskvöldið vegna vinnunnar og verð fram yfir helgi.  Farinn að sakna nýju fjölskyldunnar minnar svo ég hlakka mikið til að sjá þau aftur.

Friðbjörn Orri orðar það betur en flestir, líkt og áður...

"

Á dögunum kom fram álit svonefndrar mannréttindanefndar SÞ sem taldi kvótakerfið vera ósanngjarnt því það gætu ekki allir sem kunna til verka á sjó unnið við fiskveiðar nema eiga til þess veiðiheimildir.

Þetta er nú meiri spekin.

Nú er talsvert stór hluti íslendinga sem stundar stangveiðar og kaupir sér veiðileyfi í ám hér og þar um landið. Er það ekki augljóst mannréttindabrot að hver sá sem lært hefur að kasta með flugustöng og vaða ár geti ekki veitt lax og silung sér til framfæris?

Nú er allt land á Íslandi í eigu einstaklinga eða hins opinbera. Er það ekki augljóst mannréttindabrot að sá, sem lærði að rækta margvíslegar matjurtir og vann í mörg ár við ræktun búfjár, geti ekki tekið sér eitthvað land og hafið þar ræktun og búskap?

Það er með ólíkindum að einhver haldi að álit umræddrar nefndar beri í sér eitthvað annað en algjöran misskilning á stjórnun fiskveiða. Það er öllum frjálst að stunda fiskveiðar og á því eru alls engar hömlur á nokkurn einasta hátt. Til veiða þarf að kaupa tæki og heimildir.

Skip
Veiðarfæri
Veiðileyfi

Með sömu röksemdafærslu og nefnd SÞ notar mætti segja að það sé mannréttindabrot að þjálfaður sjómaður þurfi að kaupa sér skip og veiðarfæri - og að það væri augljós hefting á atvinnufrelsi hans!

"

www.fridbjornorri.is

Strategy vs tactics

Það eru rosalega margir sem rugla saman strategy og tactics en þar er mikill munur á.

Flestir gleyma sér stanslaust í tactics...og því strategy lausir.

Sun Tzu hershöfðingi hitti naglann á höfuðið þegar hann sagði:

"All men can see these tactics whereby I conquere, but what no one can see is the strategy out of which victory is evolved"

Winston Churchill var með þetta...

Núna er talað mikið um Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna og ályktun þess að stjórnun fiskveiða brjóti í bága við mannréttindi.

Burt séð frá því að Kúba, Norður Kórea og Kína hafa átt nefndarmenn sem setið hafa í mannréttindanefndum hjá þessari blessaðri stofnun...sem auðvitað gerir hana hálf fyndna...er þetta auðvitað heimskuleg ályktun.

Eignaréttur er hornsteinn framfara.  Það er nákvæmlega engin undantekning á því, hvergi í sögu vestrænnar menningar hafa framfarir orðið án eignaréttar.  Oft er talað um af hverju fílar eru í útrýmingarhættu sumstaðar í afríku en ekki beljur...ástæðan er því einhver á beljurnar en ekki fílana.

Fiskveiðistjórnarkerfið okkar er vissulega ekki fullkomið, aðeins þarf að nefna brottkast í þeim efnum.

En svo ég vitni í Winston Churchill, en hér má skipta út lýðræði fyrir fiskveiðistjórnarkerfi til að sjá skoðun mína á þessu máli: 

"Democracy is the worst form of government except for all those others that have been tried."

~ Winston Churchill

- - -  

Frábær helgi að baki með fjölskyldunni...svolítið mikil breyting á heiminum að vera orðin fósturpabbi! Lífið er gott!

Fer til Íslands annað kvöld á Mid-Atlantic

Fer til Danmerkur á fimmtudaginn í næstu viku í eina nótt en Jói vinur minn er svo að koma og verður yfir þá helgi. Alltof langt síðan við höfum rökrætt!

 

Ég ætla uppljóstra leyndarmálinu....

Vissulega slappur við Bloggið.

Kærastan, strákurinn hennar og systir að koma um helgina, Linkin Park tónleikar í gær (rugl flottir), Westham vs Liverpool í kvöld.

Lífið í London er gott :-)

Reyndar svo Ísland næsta miðvikudagskvöld...og London á sun.

Í vikunni þar á eftir byrjar skólinn: Post-graduate Diploma in marketing.

(þetta var samt frekar mikið málamiðlunarblogg....alltof lítið dottið inn hér nýlega)

Besta þróunaraðstoð sem til er? Kaupa NIKE!

Mynd eftir Johan Norberg (mikill skoðanabróðir minn um alþjóðavæðingu) er að finna hér:

http://video.google.com/videoplay?docid=5633239795464137680

Mjög áhugavert hvernig hann tekur á frelsi í viðskiptum og hvað þessi svo kölluðu sweat shops eru mikilvæg. 

Ef þú tekur þátt í "anti-globalisation-movementinu" ertu að styðja við ástand sem verður milljónum að bana á hverju ári! (harður en samt satt)

Stormsker er skemmtilegur

Mér datt í hug Marx og tilvitnunina í hann ,,Trúin er ópíum fólksins" þegar ég las blogg Stormskers áðan...

...hann er skemmtilegur og skrifar:

Þegar vesælt viskumegn

veldur sálarfúa

þá er huggun harmi gegn

að hafa á nóg að trúa.

Hernando de Soto / Karl Marx

Endurvinnsla á bloggum er ekki leti...málsnilld er tímalaus og á sannleikanum þarf að tönnlast...svo hann nái örugglega allstaðar í gegn. Hernando De Soto er merkilegur maður...

skrifað 2003

,,The law” sagði Karl Marx ,,is the means by which powerful people protect their interests.” Ég var að lesa bók eftir Hernando De Soto ,,The Mystery of the Capital”.  De Soto fer í bókinni yfir nokkrar ástæður þess að kapítalismi hefur ekki verið að virka í þriðjaheimslöndum og fyrrum kommúnistaríkjum líkt og í okkar heimshluta.  Niðurstaðan er í fullkomnu samræmi við tilvitnunina í Marx hér að ofan.  Lagakerfi þessara landa er ekki að taka tillit til fátækasta hópsins sem neyðist að starfa fyrir utan hinn löglega markað.  Bókin er svo mögnuð og þær uppgötvanir  sem De Soto og félagar komust að við rannsóknir sínar að ég má til með að fjalla aðeins um hana.   

 Úr Bókinni:

 ,,IMAGINE a country where nobody can identify who owns what, addresses cannot be easily verified, people cannot be made to pay their debts, resources cannot conveniently be turned into money, ownership cannot be divided into shares, descriptions of assets are not standardized and cannot be easily compared, and the rules that govern property vary from neighborhood to neighborhood or even from street to street. You have just put yourself into the life of a developing country or former communist nation; more precisely, you have imagined life for 80 percent of its population, which is marked off as sharply from its Westernized elite as black and white South Africans were once separated by apartheid. “

De Soto og félagar hafa skoðað hversu miklar eignir þriðjaheimslönd eiga sem standa fyrir utan hagkerfin þeirra.  Þeir komust að því að lagakerfi þessara landa eru svo flókinn, óaðgengileg og eignarétturinn illa varinn að það er mun ,,ódýrara” fyrir fátækustu þegnanna að standa fyrir utan lögin og starfa ólöglega en löglega. 

Nokkrar uppgötvanir:

• Þeir opnuðu litla fataverslun rétt fyrir utan Lima.  Hópur De Soto þurfti að eyða 6 klst á dag í 289 daga til að fá öll tilskilinn leyfi til að opna verslunina og starfa löglega.
• Til að fá öll tilskilinn leyfi í Perú til að byggja hús á lóð í ríkiseign tók 6 ár og 11 mánuði.
• Tíminn sem það tók þá að eignast löglega land á Haiti var 19 ár en ekki einu sinni þá var að fullu ljóst að öll lagalegu atriði væri á hreinu.

Hvernig á bláfátækt fólk, sem er stærsti hluti þegna þriðjaheimslanda, að hafa efni á því að standa í allri þessari skriffinnsku líkt og sést á dæmunum hér að ofan?  Svarið er einfalt það hefur það ekki svo það stofnar fyrirtæki og byggir sér heimili ólöglega.  Það þýðir hins vegar að eignirnar eru, eins og De Soto kallað þær, ,,Dead-Capital”.   Ekki er hægt að nota eignirnar sem tryggingu fyrir láni eða skuld, fjármagna rekstur með auknu hlutafé né selja hann án þess að fá sama og ekkert fyrir því hvergi er til bókstafur um það í lagakerfi landsins að viðkomandi á viðkomandi fjármagn. Sem sagt fólk hefur eitt miklum tíma og fjármagni í húsnæði, fyrirtæki eða önnur vinnutæki sem enginn á tilkall til!

Fleiri staðreyndir að lokum (nenni ekki að þýða þær):

• In Peru, 53 percent of city dwellers and 81 percent of people in the countryside live in extralegal dwellings!
• In Haiti, untitled rural and urban real estate holdings are four times the total of all the assets of all the legally operating companies in Haiti, nine times the value of all assets owned by the government, and 158 times the value of all foreign direct investment in Haiti's recorded history to 1995
• The value of the real estate held but not legally owned by the poor of the Third World and former communist nations is at least $9.3 trillion which is twice as much as the total circulating U.S. money supply. It is nearly as much as the total value of all the companies listed on the main stock exchanges of the world's twenty most developed countries: New York, Tokyo, London, Frankfurt, Toronto, Paris, Milan, the NASDAQ, and a dozen others. It is more than twenty times the total direct foreign investment into all Third World and former communist countries in the ten years after 1989, forty-six times as much as all the World Bank loans of the past three decades, and ninety-three times as much as all development assistance from all advanced countries to the Third World in the same period. 
•  For every one hundred homes built in Peru, only about thirty have legal title; seventy have been built extralegally.  
• Throughout Latin America, we found that at least six out of eight buildings were in the undercapitalized sector and that 80 percent of all real estate was held outside the law. According to most estimates, the extralegal sectors in the developing world account for 50 percent to 75 percent of all working people and are responsible for one-fifth to more than two-thirds of the total economic output of the Third World.
• So my colleagues and I decided to set up a two-sewing machine garment factory in a Lima shantytown. To experience the process from the point of view of the poor, we used a stopwatch to measure the amount of time a typical entrepreneur in Lima would have to spend to get through the red tape. We discovered that to become legal took more than 300 days, working 6 hours a day. The cost: 32 times the monthly minimum wage.
• We performed a similar experiment to find out what it would take for a person living in an extralegal housing settlement, whose permanence the government had already acknowledged, to acquire legal title to a home. To receive approval from only the municipality of Lima just one of the eleven government agencies involved took 728 bureaucratic steps.

Hér að lokum er hér viðtal við þennan geðþekka hagfræðing,

Ósanngjörn samkeppni við sólina...

frá framleiðendum tólgarkerta, vaxkerta, lampa, kertastjaka, ljósastaura, skarbíta, kertaslökkvara - og framleiðendum tólgar, olíu, trjákvoðu og spritts og öllum sem tengjast ljósaiðnaðinum.

Til hæstvirtra alþingismanna 

Kæru herrar,

þið eruð á réttri leið. Þið hristið af ykkur allar fræðikenningar; þið kærið ykkur kollótta um gott framboð og lágt verðlag. Þið látið ykkur mestu varða um afkomu framleiðandans. Þið viljið hlífa honum við samkeppni erlendis frá, semsé láta innanlandsmarkaðinn vera fyrir innlenda atvinnustarfsemi.

Við ætlum að bjóða ykkur upp á kjörið tækifæri til að beita… ja, hvernig á að orða það? til að beita kenningu ykkar? - nei, það er víst fátt svikulla en þessar kenningar - tilgátu ykkar? kerfi ykkar? eða kannski vinnureglum ykkar. - En þið eruð víst lítt hrifnir af tilgátum og enn síður af kerfum. Og vinnureglur?! - uss, það eru engar vinnureglur í þjóðhagfræði, eins og þið hafið bent á. Við skulum því segja: aðferðum ykkar, aðferðum sem eru óheftar af tilgátum og vinnureglum.

Við búum við óþolandi samkeppni frá erlendum keppinauti. Og þessi keppinautur framleiðir ljós við svo miklu betri skilyrði en við, að hann fer sem holskefla yfir allan okkar innanlandsmarkað og býður vöru sína á ævintýralega lágu verði. Um leið og hann birtist, hættum við að selja nokkurt snifsi, allir neytendur snúa sér til hans - og stór grein af frönskum iðnaði, sem teygir anga sína út um allt samfélagið, er bara gersamlega skák og mát. Þessi keppinautur, sem nefnist sólin, hefur sagt okkur svo harkalegt verðstríð á hendur að okkur er skapi næst að ætla að þar sé lævís Tjallinn með í ráðum (reyndar bara snjöll utanríkisstefna eins og staðan er núna), enda skín sólin mun minna á Bretlandseyjum en hér hjá okkur.

Við beiðumst þess að þið setjið lög sem kveða á um að menn loki öllum gluggum og skjám og vindaugum, loki gluggahlerum, gardínum og kýraugum - semsagt loki öllum opum, skotraufum og gægjugötum sem sólin hefur nýtt sér til að komast inn í hús hjá fólki. Með þessum hætti hefur sólin getað þrengt ótæpilega að því vandaða handverki sem við höfum fært þjóðinni, og það er ekki nema sanngjarnt að þjóðin veiti okkur lið í svona ójafnri glímu.

Við biðjum hæstvirta alþingismenn að taka þessu ekki sem eintómu sprelli og spaugi. Eða alla vega hafni þessu ekki án þess að hafa hlustað á rökin.

Fyrst er þess að gæta að ef þið lokið fyrir náttúrulegt ljós, eftir því sem kostur er, og skapið þannig aukna þörf fyrir tilbúið ljós, þá er varla nokkur iðngrein í Frakklandi sem ekki mun smám saman njóta góðs af.

Ef það vantar meiri tólg, þá vantar líka fleiri kindur og nautgripi, og menn munu sjá að bithögum fjölgar og það verður meira af kjöti, ull og skinni, og líka húsdýraáburði sem kemur allri jarðrækt til góða.

Ef það vantar meiri olíu, þá blómstrar ræktunin á valmúa, ólífutrjám og sólblómum. Þetta eru gjöfular plöntur en einnig þurftarfrekar á næringu, og það verða full not fyrir aukið framboð af húsdýraáburði.

Sandarnir okkar verða þaktir trjám til trjákvoðuframleiðslu. Herskarar af býflugum munu svífa um dali og fjöll að sækja ilmandi fjársjóði, sem nú standa ónýttir í blómunum. Þannig verður þetta framfaraspor fyrir allar greinar landbúnaðarins.

Og sama er að segja um skipaútgerðina: þúsundir skipa halda af stað til hvalveiða, og brátt eignumst við skipaflota sem Frakkar geta verið stoltir af. Við í ljósabransanum erum ekki minni föðurlandsvinir en hver annar.

En hvernig skyldi verða með höfuðstaðinn París? Það er óhætt að gera sér í hugarlund kertastjaka, lampa og ljósakrónur, fagurlega gyllt og prýtt kristöllum í bak og fyrir - skínandi og blikandi í svo stórum verslunum að ljósabúðirnar núna munu virðast eins og litlar sjoppuholur.

Það er ekki bara fátækur trjákvoðusafnarinn uppi á heiði, eða lúinn námamaðurinn í iðrum jarðar sem fær launahækkun.

Hugsið bara málið kæru herrar - og þið hljótið að sjá að það er varla nokkur Frakki, allt frá stóreignamönnun til eldspýtnasalans á götunni, sem ekki uppsker ríkulega ef beiðni okkar nær fram að ganga.

Raunar sjáum við fyrir hvaða mótbárur þið gætuð komið með, kæru herrar; en gætið þess að það er ekki um neina mótbáru að ræða, sem ekki er einnig að finna í gulnuðum skræðum þeirra sem predika frjálsa verslun. Við skorum á ykkur að hreyfa andmælum sem ekki eru líka andmæli við ykkar eigin stjórnunaraðferðum.

Ætlið þið kannski að segja: „Þið hagnist á þessu, en ekki landsmenn almennt, því það er neytandinn sem borgar brúsann.“?

Þá svörum við til: „Þið eigið ekkert með að vísa til hagsmuna neytandans. Í hvert sinn sem framleiðendur hafa beðið um lög til að vernda sína starfsemi á kostnað neytandans, hafið þið orðið við því og gefið skít í neytandann. - Þetta hafið þið gert til að skapa atvinnu, til að atvinnan hefði úr meiru að spila. Af sömu ástæðu ættuð þið að gera þetta enn á ný.“

Andmælin bíta jafnt á ykkur sjálfa sem okkur. Þegar menn hafa sagt við ykkur: „Það er hagur neytandans að það sé verslað frjálst með járn, kol, sesamfræ, korn og klæði.“ - „Satt er það,“ segið þið, „en það er ekki hagur framleiðandans.“ - Nú jæja, þótt neytendur hafi hag af frjálsri notkun sólarljóssins, er það ekki hagur framleiðenda.

Og þið hafið líka sagt: „Framleiðandi og neytandi eru líka einn og hinn sami. Ef iðnaðarmaðurinn hagnast af vernd, þá mun bóndinn hagnast líka. Og ef bóndinn hagnast, opnast nýir markaðir fyrir iðnaðinn.“ - Gott og vel, - ef við fáum einokun á lýsingu á daginn, þá munum við í fyrsta lagi kaupa meira af tólg, kolum, olíu, trjákvoðu, vaxi, spritti, járni, bronsi og kristöllum fyrir okkar iðnað. Þar að auki munum við og allir þeir sem sjá okkur fyrir hráefnum, auka okkar neyslu í samræmi við bættan hag og auka velferð allra stétta.

Ætlið þið kannski að segja að sólarljósið sé ókeypis, og að afþakka slíka gjöf sé að skipta á lífsgæðum fyrir peninga til að kaupa þessi sömu lífsgæði í öðru formi?

En gætið þess að þá eruð þið í mótsögn við eigin stjórnarstefnu, gætið þess að fram til þessa hafið þið jafnan spornað gegn erlendum vörum einmitt vegna þess að þær nálgast að vera gefins, og þið hafið spornað því fastar sem þær eru nær því að vera gefins. Þið hafið ekki haft nema hálfa ástæðu til að fara að óskum hinna einokunarmannanna, - í okkar tilviki hafið þið heila ástæðu. Að synja bón okkar af því að við höfum meiri ástæðu, er eins og að setja fram jöfnuna: + x + = - ; eða með öðrum orðum að bæta gráu ofan á svart.

Vinnan og náttúran starfa saman í mismunandi hlutföllum, allt eftir landsháttum og loftslagi, við myndun framleiðsluvöru. Hlutur náttúrunnar er alltaf ókeypis; það er hlutur vinnunnar sem framkallar verðmætið og sem greitt er fyrir.

Ef appelsína frá Lissabon er seld á hálfvirði á við appelsínu frá París, er það vegna þess að þar vinnur hiti náttúrunnar það starf sem manngerður hiti vinnur í seinna tilvikinu, og manngerður hiti kostar sitt.

Þegar appelsína kemur til okkar frá Lissabon, má því segja að við fáum hana að hálfu leyti ókeypis en að hálfu leyti fyrir vinnu; eða með öðrum orðum: á hálfvirði miðað við appelsínuna frá París.

Og það er einmitt af því hún er hálfókeypis (afsakið skringiyrðið) að þið spornið gegn henni. Þið segið: „Hvernig á okkar atvinnustarfsemi að geta keppt við þá erlendu, þegar sú erlenda þarf ekki nema hálfa fyrirhöfn á við okkar, því sólin sér um restina?“ - En fyrst þið spornið við samkeppni af því hún er hálfókeypis, af hverju leyfið þið þá samkeppni sem er alveg ókeypis? Ef það á að vera nokkurt samræmi í þessu, hljótið þið að sporna við samkeppni sem er alveg ókeypis af tvöföldum krafti á við þá sem er bara hálfókeypis.

Semsagt; þegar vara berst okkur erlendis frá, hvort sem það er kol, járn, korn eða vaðmál, og við getum fengið hana með minni vinnu en ef við búum hana til sjálf, þá er mismunurinn gjöf sem okkur býðst. Gjöfin er mismikil eftir því hvort munar miklu eða litlu. Gjöfin er fjórðungur, helmingur eða þrír fjórðu af verðmæti vörunnar, ef erlendi framleiðandinn býður sína vöru á fjórðungi, helmingi eða þrem fjórðu lægra verði en sá innlendi. En gjöfin er alger, þegar framleiðandinn býður vöruna fyrir ekki neitt, eins og sólin gerir. Spurningin er einfaldlega sú, hvort þið viljið leyfa Frökkum að njóta ávaxtanna af ókeypis neyslu, eða strita sem allra mest. Ykkar er valið, en verið nú samkvæmir sjálfum ykkur; því þið spornið við kolum, járni, korni og vaðmáli, og það því meir sem vörurnar nálgast núllið í verði samanborið við innlendu vöruna; hvaða vit er þá í því að leyfa frjálsa neyslu á sólarljósinu, þar sem verðið beinlínis er núll allan liðlangan daginn?

Bænaskráin, Une pétition, er úr Sophismes économiques, 1845.
Hér er stuðst við útgáfu á heildarverkum Frédéric Bastiat frá 1863.
Brynjar Arnarson íslenskaði.

Orð Benazir Bhutto árið 2002...

"The microcosm of America that was destroyed on September 11—people of all races, ethnicities and religions—is everything the extremists abhor: men and women, working side by side as equals; Muslims, Christians, Jews and Hindus, together building worldwide trade and communications. America is a symbol of what can be to millions of oppressed people all over the world. America means everything to those deprived of human rights and the rule of law. America symbolizes modernity, diversity and democracy, and it is these three things which are the fanatics´ worst fears.At this time of continuing crisis, the American people and their leaders must understand that those who would use violence and terror in the name of Islam are heretics and hypocrites. They are criminals, not clerics. Their actions contradict the teachings of the Holy Prophet of Islam, who wrote, ´Whenever the prophet of God sent forth a detachment, he said to it, ´Do not cheat or commit treachery, nor should you mutilate or kill children, women, or old men.´´ And there is a specific prohibition in Islamic law that bans killing by stealth and targeting a defenseless victim in a way intended to cause terror in a society.

It grieves me that included in the list of the victims of the perfidy of September 11 is the image of Islam across the world. Our religion is not what these people preach; in fact, it is the opposite. Islam is committed to tolerance and equality, and it is committed by Koranic definition to the principles of democracy. It is ironic that despite the strong commitment to democracy in Islam, most Muslims today are living in dictatorships. The Muslim people want freedom, and they need support in their search for political, economic and social empowerment. Much like the people of the communist world of the past, the Muslim people today are hostages in totalitarian regimes that flourished during the days of the Cold War.

In the West, there is often talk about the ´Muslim street.´ The street most often seen here on television is the street of fanaticism whipped into a frenzy. But there is another Muslim street. It is a silent street of women who suffer discrimination in every aspect of life. It is a silent street of students who are not educated. It is a silent street of businessmen and businesswomen who are not allowed to compete freely. It is a silent street of human rights activists who are jailed, political parties that are decimated, and political leaders who are either prisoners or exiles. It is the street of the people constrained by the totalitarian powers of the state. It is the street of the future in the chains of present-day intolerance, ignorance and dictatorship. And it is the street far more likely to explode than the street of the religious extremists."

 Benazir Bhutto í September 2002.