Hernando de Soto / Karl Marx

Endurvinnsla á bloggum er ekki leti...málsnilld er tímalaus og á sannleikanum þarf að tönnlast...svo hann nái örugglega allstaðar í gegn. Hernando De Soto er merkilegur maður...

skrifað 2003

,,The law” sagði Karl Marx ,,is the means by which powerful people protect their interests.” Ég var að lesa bók eftir Hernando De Soto ,,The Mystery of the Capital”.  De Soto fer í bókinni yfir nokkrar ástæður þess að kapítalismi hefur ekki verið að virka í þriðjaheimslöndum og fyrrum kommúnistaríkjum líkt og í okkar heimshluta.  Niðurstaðan er í fullkomnu samræmi við tilvitnunina í Marx hér að ofan.  Lagakerfi þessara landa er ekki að taka tillit til fátækasta hópsins sem neyðist að starfa fyrir utan hinn löglega markað.  Bókin er svo mögnuð og þær uppgötvanir  sem De Soto og félagar komust að við rannsóknir sínar að ég má til með að fjalla aðeins um hana.   

 Úr Bókinni:

 ,,IMAGINE a country where nobody can identify who owns what, addresses cannot be easily verified, people cannot be made to pay their debts, resources cannot conveniently be turned into money, ownership cannot be divided into shares, descriptions of assets are not standardized and cannot be easily compared, and the rules that govern property vary from neighborhood to neighborhood or even from street to street. You have just put yourself into the life of a developing country or former communist nation; more precisely, you have imagined life for 80 percent of its population, which is marked off as sharply from its Westernized elite as black and white South Africans were once separated by apartheid. “

De Soto og félagar hafa skoðað hversu miklar eignir þriðjaheimslönd eiga sem standa fyrir utan hagkerfin þeirra.  Þeir komust að því að lagakerfi þessara landa eru svo flókinn, óaðgengileg og eignarétturinn illa varinn að það er mun ,,ódýrara” fyrir fátækustu þegnanna að standa fyrir utan lögin og starfa ólöglega en löglega. 

Nokkrar uppgötvanir:

• Þeir opnuðu litla fataverslun rétt fyrir utan Lima.  Hópur De Soto þurfti að eyða 6 klst á dag í 289 daga til að fá öll tilskilinn leyfi til að opna verslunina og starfa löglega.
• Til að fá öll tilskilinn leyfi í Perú til að byggja hús á lóð í ríkiseign tók 6 ár og 11 mánuði.
• Tíminn sem það tók þá að eignast löglega land á Haiti var 19 ár en ekki einu sinni þá var að fullu ljóst að öll lagalegu atriði væri á hreinu.

Hvernig á bláfátækt fólk, sem er stærsti hluti þegna þriðjaheimslanda, að hafa efni á því að standa í allri þessari skriffinnsku líkt og sést á dæmunum hér að ofan?  Svarið er einfalt það hefur það ekki svo það stofnar fyrirtæki og byggir sér heimili ólöglega.  Það þýðir hins vegar að eignirnar eru, eins og De Soto kallað þær, ,,Dead-Capital”.   Ekki er hægt að nota eignirnar sem tryggingu fyrir láni eða skuld, fjármagna rekstur með auknu hlutafé né selja hann án þess að fá sama og ekkert fyrir því hvergi er til bókstafur um það í lagakerfi landsins að viðkomandi á viðkomandi fjármagn. Sem sagt fólk hefur eitt miklum tíma og fjármagni í húsnæði, fyrirtæki eða önnur vinnutæki sem enginn á tilkall til!

Fleiri staðreyndir að lokum (nenni ekki að þýða þær):

• In Peru, 53 percent of city dwellers and 81 percent of people in the countryside live in extralegal dwellings!
• In Haiti, untitled rural and urban real estate holdings are four times the total of all the assets of all the legally operating companies in Haiti, nine times the value of all assets owned by the government, and 158 times the value of all foreign direct investment in Haiti's recorded history to 1995
• The value of the real estate held but not legally owned by the poor of the Third World and former communist nations is at least $9.3 trillion which is twice as much as the total circulating U.S. money supply. It is nearly as much as the total value of all the companies listed on the main stock exchanges of the world's twenty most developed countries: New York, Tokyo, London, Frankfurt, Toronto, Paris, Milan, the NASDAQ, and a dozen others. It is more than twenty times the total direct foreign investment into all Third World and former communist countries in the ten years after 1989, forty-six times as much as all the World Bank loans of the past three decades, and ninety-three times as much as all development assistance from all advanced countries to the Third World in the same period. 
•  For every one hundred homes built in Peru, only about thirty have legal title; seventy have been built extralegally.  
• Throughout Latin America, we found that at least six out of eight buildings were in the undercapitalized sector and that 80 percent of all real estate was held outside the law. According to most estimates, the extralegal sectors in the developing world account for 50 percent to 75 percent of all working people and are responsible for one-fifth to more than two-thirds of the total economic output of the Third World.
• So my colleagues and I decided to set up a two-sewing machine garment factory in a Lima shantytown. To experience the process from the point of view of the poor, we used a stopwatch to measure the amount of time a typical entrepreneur in Lima would have to spend to get through the red tape. We discovered that to become legal took more than 300 days, working 6 hours a day. The cost: 32 times the monthly minimum wage.
• We performed a similar experiment to find out what it would take for a person living in an extralegal housing settlement, whose permanence the government had already acknowledged, to acquire legal title to a home. To receive approval from only the municipality of Lima just one of the eleven government agencies involved took 728 bureaucratic steps.

Hér að lokum er hér viðtal við þennan geðþekka hagfræðing,

Athugasemdir

[Ólafur Unnar Kristjánsson (IP-tala skráð) 21.2.2008 kl. 11:45]

Mjög áhugavert Búinn að „búkkmarka“ síðuna. Haltu þessu góða starfi áfram.

Óli. (HÍ bekkjarbróðir)