Í Tokyo er snilld að vera

Kom til Tokyo í gær, þessi borg er sú magnaðasta sem ég hef sótt.  Það er 9 klst tímamunur og ferðalagið tók 12 klst i flugi.  Maður er því ennþá algjört zombie.  Hittum Halldór frænda í gær og fórum aðeins út á lífið.  Það sem stendur mest upp úr er auðvitað sætar Japanskar stelpur, fordómar sem maður lendir í (útlendingar eru bara alls ekki velkomnir allsstaðar...og maður fær alveg að heyra það) og að lokum Karokíið sem við fórum í kl 2 í nótt...allir orðnir vel hressir.  Hér fara allir í Karokí og klassískt að fara í Karókí eftir djamm áður en maður fer heim.  Auðvitað hægt að fá drykki þar.

Þetta eru endalausir litlir klefar fyrir svona 6-8 manns, maður getur fengið veitingar þangað og þar er stórt sjónvarp og micraphone-ar fyrir karókíið.  Ég auðvitað get engan veginn sungið, bara ALLS ekki!  Við vorum hins vegar búnir að syngja í flestum herbergjum þarna áður en við fórum heim...söng duo með Japana, spilaði á einhverjar trommur með öðrum og hálfgerðan kór í enn öðrum hóp...þetta var það fyndnasta og súrealískasta sem ég hef tekið þátt í á ævinni. 

Ég flokka það sem glæp gegn mankynninu að seglja áfengi á svona stöðum!!!  Þetta er fyndið núna, en verður orðið alveg drep fyndið eftir nokkra daga.

Farinn í sushi. :)