Danmörk í júní

Allir hafa heyrt söguna um manninn sem dó í lestinni í New York og lá þar látinn í viku áður en hann var færður.  Sennilega hafa jafn margir heyrt söguna af ungu stelpunni sem var myrt fyrir framan blokk í París með fjölmarga íbúa úti glugga án þess nokkur gerði neitt.  Allir hugsuðu, það hlýtur einhver annar að gera eitthvað...en þar sem allir gerðu það gerði enginn neitt.  Stórborgar-mentalití í hnotskurn.  Maður er aldrei umkringdur jafn mikið af fólki en getur samt sem áður fundið fyrir einmannaleika sem verður varla toppaður.

Stórborgir þar sem milljónir manna búa á sama stað geta nefnilega verið alveg ótrúlega ópersónulegar.  Sem fæddur og uppalinn á Íslandi finnst mér þetta stórmerkilegt og tek þetta reglulega út með augnaráðskönnuninni.  Hún gengur sem sagt út á það að reyna ná augn-sambandi við einhverja, sérstaklega í underground-lestunum, og brosa þegar augnsambandi er náð.  Eitthvað sem Íslendingar upplifa mörgum sinnum á hverjum degi og allir sem búa í sveitahéruðum um alla Evrópu þekkja vel.

Í stórborgum er þessu ekki háttað svo.  Í dag fékk ég nokkrar útgáfur af svörum.  Ein sem leit upp og svo strax undan eins og ég væri einhver ógæfumaður.  Önnur sem hreinlega horfði á allt í kringum hausinn á mér en aldrei í augun og margir sem kíktu í augun og settu svo upp svip.  Þetta er alveg ótrúlega fyndið hvað fólk er passasamt að láta ekki ná tengingu við sig á þennan hátt.

Auðvitað er einhver ástæða fyrir því.  Það er allt í fólki hérna sem er langt frá því að vera eðlilegt.  Sakna þess samt að ganga framhjá fólki, ná augnsambandi og fá kannski smá bros.  Lítill og ómerkilegur hlutur sem örugglega enginn spáir í...en maðu saknar svo hér í London.

- - -

Í annað og mun skemmtilegra, ég keypti mér miða til Kaupmannahafnar í dag til að fara á tónleika Damien Rice með Erlu Dögg vinkonu minni.  Það verður farið út 23. júní og mikil tilhlökkun hérna megin.  Rólegir tónleikar örugglega en í topp félagsskap!  Ég var síðast í Danmörku 6 ára gamall og helsta minning er hræðslu gráturinn í draugahluta vaxmyndasafnsins!   Kaupmannahöfn á hins vegar að vera snilld svo ég hlakka mikið til.

Athugasemdir

[Hildur Sif Kristborgardóttir, 24.5.2007 kl. 00:13]

Þegar ég labba frammhjá fólki þá vil ég að það horfi niður :)

[MARKAÐSSETNING Á NETINU, 24.5.2007 kl. 00:31]

hahahhahahahahha.  :)

[Rut Reykjalin Gudmundsdottir (IP-tala skráð) 24.5.2007 kl. 14:21]

Það versta við þetta er að íslendingar eru að verða alveg eins. Ég tók eftir þessu þegar ég var heima um páskana og var úti að labba með hundinn úti á Nesi. Þar sér maður langar leiðir að einhver er að fara að mæta manni og fólk verður þvílíkt vandræðalegt og byrjar að horfa í allar áttir nema í átt til þín...og svo þegar maður loksins mætir þeim og segir "Góðan daginn"! þá hálf hrekkur fólk við...

[MARKAÐSSETNING Á NETINU, 24.5.2007 kl. 14:37]

:)

...þegar ég ákveð loksins að koma til Boston þá ert þú ekki á svæðinu :/

[Rut Reykjalin Gudmundsdottir (IP-tala skráð) 24.5.2007 kl. 14:41]

Ég þarf að fara heim að vinna fyrir salti í grautinn:) Það þýðir bara að þú þarft að koma aftur...

[Donna (IP-tala skráð) 24.5.2007 kl. 16:27]

Minn kæri,

við vorum búin að ræða þetta - þitt subway bros er bara of creepy fyrir saklausa Lundúnarbúa.  Hættu nú að hræða greyin!! 

knús....

[MARKAÐSSETNING Á NETINU, 25.5.2007 kl. 08:26]

Þetta er rétt hjá þér...það er kannski rannsakandinn sjálfur sem er vandamálið :/

Svo þóttist þú bara vera á daðrinu í lestunum...common, hver fær lánaðan GSM síma hjá einhverjum á hlaupum í lestarkerfinu í London, rífur hann svo í sundur, setur kortið sitt í til að hringja!  Nota bene án þess að kallað sé á lögguna!!

...ég þarf ekki nema að horfa á fólk, þá fæ ég dauða-lúkkið...!

Ég ætla taka mér pásu frá rannsóknarstörfum núna!

[erladögg (IP-tala skráð) 25.5.2007 kl. 10:45]

Ég er sammála henni Rut - Íslendingar eru ekkert skárri en aðrar þjóðir hvað þetta varðar. Kannski erum við upp til hópa skemmtilegt og nice (það virðist víst oft koma fram í frásögnum frá ferðamönnum) en ég sjálf tók vel eftir þessu þegar ég fluttist heim frá Þýskalandi. Þar var ávallt brosað til manns og manni boðið góðan daginn - svo kom maður heim og þá var nánast horft á mann einsog maður væri frá annarri plánetu (fyrir það eitt að skella sér út að skokka).... Skondið - því að í þessu tilviki/samhengi erum við að tala um þjóðverja vs. íslendinga

I rest my case......

[jal (IP-tala skráð) 25.5.2007 kl. 13:07]

Get ekki sagt að ég finni fyrir þessum stórborgar áhrifum hér á Nýja Englandi enda svo sem er kaninn í flestum tilfellum mjög "kammó" að eðlisfari. Þykir ekkert tiltöku mál að brosa til ókunnugra með einbeittu augna contact-i og segja við bláókunnugann manninn "Good morning" og "How is it going?".

Á Íslandi fæ ég ekki bros eða þess þó heldur þakkir fyrir að halda hurðinni opinni nema á tillidögum og verður viðkomandi þá helst að þekkja til mín.

[Donna (IP-tala skráð) 25.5.2007 kl. 13:51]

náttúrulegur sjarmi Gummi minn, náttúrulegur sjarmi ;) 

Gullna reglan er: ef þú brosir við heiminum, þá brosir heimurinn við þér!  Skiptir engu hvar þú ert  - svo ekki gefast upp elskan, það fer einhver að brosa til þín fljótlega! 

[Geir Ágústsson, 28.5.2007 kl. 20:35]

Þú mátt bjóða mér í kaldan bjór og frjálshyggjuspjall þegar þú kemur til minnar borgar.

[MARKAÐSSETNING Á NETINU, 30.5.2007 kl. 21:42]

Blessaður Geir,

Ég mun svo sannarlega þá það boð.  Sendu mér gsminn þinn í [e-mail] og ég læt heyra í mér.

 kv

gg

[Kolla (IP-tala skráð) 5.6.2007 kl. 19:32]

Smá staðreyndavilla hjá þér! Kitty Genovese var myrt fyrir utan blokk í New York, ekki París! Þetta er eitt frægasta mál innan sálfræðinnar!! Gaman að geta miðlað af visku sinni ;)

[MARKAÐSSETNING Á NETINU, 5.6.2007 kl. 22:49]

Kollsa, takk fyrir að leiðrétta...frekar magnað.

Ertu ekki með fleiri áhugaverða sálfræðiatburði sem þú gætir sent inn?